Στα σκουπίδια πέταξε την τεράστια ευκαιρία που δόθηκε στην ομάδα μας σήμερα για να σπάσει μια αρνητική παράδοση αρκετών ετών και να πάρει μια σημαντική νίκη απέναντι στον πρωταθλητή Ευρώπης Ολυμπιακό. Μια νίκη που θα μας κρατούσε ζωντανούς στην μάχη για την 6η θέση και την ελπίδα ότι στα πλέιοφς θα μπορέσουμε να κάνουμε κάτι καλύτερο αλλά από την στιγμή που αδυνατείς να κερδίσεις τον χειρότερο Ολυμπιακό που πέρασε από το Παλέ τα τελευταία 10 χρόνια(τουλάχιστον) τότε ίσως να μην μας αξίζει κάτι παραπάνω από την 10η θέση που βρισκόμαστε σήμερα.

Αν η ομάδα που βρισκόταν απέναντι μας δεν φορούσε την φανέλα του Ολυμπιακού τότε η αναφορά ότι η συγκεκριμένη ομάδα είναι η πρωταθλήτρια Ευρώπης και μάλιστα για 2η συνεχόμενη φορά μάλλον θα προκαλούσε γέλιο. Εξαρχής γνωρίζαμε ότι ο Σπανούλης είναι σχεδόν ολόκληρος ο Ολυμπιακός, όπως και ότι ο Πρίντεζης αποτελεί σημαντικό παίκτη για αυτή την ομάδα αλλά ότι θα βρεθούν σε τόσο κακή ημέρα και όλοι οι υπόλοιποι παίκτες ήταν κάτι που μας ξάφνιασε. Βλέποντας τον Μίνιτς παραδόξως να μην επαναλαμβάνει τα λάθη των προηγούμενων αγωνιστικών(με εξαίρεση ίσως το υπερβολικό ροτέισον) και τον ΑΡΗ μας έστω και με ένα προβάδισμα 4 πόντων να είναι σχεδόν για 35' μπροστά εύκολα ή δύσκολα πιστέψαμε ότι η νίκη θα έρθει. Έλα όμως που ξεχάσαμε τον πανικό που διακατέχει όλους τους παίκτες μας όταν μπαίνουμε στα τελευταία λεπτά του αγώνα και η μπάλα καίει... Εκεί είδαμε τον γνωστό κακό ΑΡΗ που με ανάλογα 5λεπτα  κατάφερε να ηττηθεί από τον Πανιώνιο, τον Απόλλων Π., τα Τρίκαλα και 2 φορές από τον μπάογκ. 6 δικά μας παιχνίδια(μαζί με το σημερινό) όπου χάθηκαν με πανομοιότυπο τρόπο και αν τα είχαμε κερδίσει θα μιλούσαμε για έναν ΑΡΗ ικανό να πρωταγωνιστήσει τα επόμενα χρόνια και όχι έναν ΑΡΗ που θα πρέπει να ξαναχτιστεί σχεδόν από την αρχή αν θέλουμε να μην ξαναζήσουμε χρονιές σαν τις τελευταίες. Είναι άδικο να κρίνουμε την συνολική παρουσία των παικτών μόνο από τα τελευταία λεπτά του αγώνα αλλά για πολλοστή φορά φάνηκε ότι αυτή η ομάδα με μόλις έναν έμπειρο περιφερειακό παίκτη που δεν θα έτρεμε στα τελευταία λεπτά και μπορούσε να βγάλει μια φυσιολογική επίθεση θα είχε πολύ διαφορετική πορεία. Όπως φυσικά και με έναν άλλο προπονητή που ακόμη και όταν αποφεύγει τις γνωστές του γκάφες στα κρίσιμα σημεία είναι και αυτός ένας απλός παρατηρητής από τον πάγκο. Ούτε ένας παίκτης από αυτούς που είχε ο Ολυμπιακός σήμερα δεν θα μπορούσε να κάνει την διαφορά αν ήταν φέτος στον ΑΡΗ μας. Μέτριοι παίκτες που δίπλα σε έναν εξαιρετικό Σπανούλη έχουν καταφέρει να χτίσουν μια νοοτροπία νικητή, κάτι που δυστυχώς απουσιάζει εδώ και χρόνια από την ομάδα μας.

Δυσκολεύομαι να δώσω συγχαρητήρια στα "παιδιά" για την προσπάθεια τους για περίπου 35' μιας και αυτή ακριβώς η νοοτροπία μας έχει φέρει ως εδώ. Μαζί φυσικά με την πολυετή προσπάθεια μικρών παραγόντων και προπονητών να μας πείσουν ότι τα παιχνίδια με Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό ακόμη και εντός έδρας είναι "εκτός προγράμματος" και το μόνο που μπορούμε να κερδίσουμε είναι εμπειρίες, όπως σήμερα... Όπως χθες στο ποδόσφαιρο έτσι και σήμερα στο μπάσκετ εκτός συγκλονιστικού απροόπτου η χρονιά έλαβε τέλος. Τα εναπομείναντα παιχνίδια μοιάζουν περισσότερο με τυπική διαδικασία ως αγγαρεία και θέλοντας και μη το μυαλό όλων από τα μέσα Μαρτίου πηγαίνει στην επόμενη χρονιά. Μια χρονιά που καλό είναι προτού μας αναλύσει τα πλάνα του ο κ.Αρβανίτης και οι συνεργάτες του να κάνουν τον κόπο να μας εξηγήσουν με τι σκεπτικό χτίστηκε ο φετινός ΑΡΗΣ. Πως δηλαδή ενώ μιλούσαμε για κορμό από την προηγούμενη χρονιά δεν μπορέσαμε να κρατήσουμε ούτε έναν από τους 3 περιφερειακούς παίκτες(Πάσαλιτς, Βεργίνης, Καραποστόλου) που ήταν πρώτοι σε χρόνο συμμετοχής, πως δεν μπορούσαμε να πάρουμε έναν ξένο από αυτούς που είχαμε δικαίωμα ενώ είχαμε τη δυνατότητα να προσφέρουμε στον Β.Αγγέλου ένα από τα υψηλότερα συμβόλαια προπονητή στην Α1, γιατί παρέμεινε στην ομάδα ο κουτσός Τζ.Χαντ  και γιατί δεν προτιμήθηκε κάποιος δευτεροκλασσάτος Έλληνας παίκτης την στιγμή που οι νεαροί Λαρετζάκης, Πουλιανίτης και Μήτογλου δεν υπολογιζόταν από τον προπονητή που τους διάλεξε. Έτσι απλά για να καταλάβουμε λίγο την φιλοσοφία των ανθρώπων στη διοίκηση γιατί αν γυρίσουμε τον χρόνο πίσω προς τις αρχές της σεζόν και θυμηθούμε τις "βαρυσήμαντες" δηλώσεις από τεχνικό τιμ, διοικητικούς και εξωδιοικητικούς μάλλον για κάποια άλλη ομάδα όπως αποδείχθηκε θα έπρεπε να μιλούσαν και όχι για τον φετινό ΑΡΗ που βρίσκεται πιο μακριά από την 6αδα(ο μεγάλος φετινός μας στόχος?!?!) από ότι στον υποβιβασμό...

ΥΓ. Παρακολουθώντας το κοουτσάρισμα του Μίνιτς στα τελευταία 2 παιχνίδια με Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό κατέληξα ότι μάλλον στα προηγούμενα ήταν μεθυσμένος ή δεν είχε κοιμηθεί καλά το βράδυ...